بیماری بواسیر

بیماری بواسیر
هیچ کس، به غیر از یک متخصص روده و مقعد، دوست ندارد در مورد بواسیر صحبت کند. اطلاعات کمی در مورد این بیماری در میان عموم وجود دارد، و از طریق رسانه های گروهی نیز اطلاعات کمی ارائه می شود، از اینرو افراد معمولاً تصور می کنند که این بیماری جزء بیماری های نادر است. درصورتی که برخلاف این تصور، افراد بسیار زیادی به آن مبتلا می شود. برطبق تحقیقاتی که در سال ۱۹۹۱ بر این بیماری انجام گرفت، مشخص شد که حدود ۱۰۰ میلیون امریکایی به آن مبتلا هستند.
مبتلایان بسیاری، احتمالاً از روی خجالت، به دنبال درمان آن برنمی آیند. برای این دسته از افراد، عمل دفع و نشستن بر سطوح سفت و سخت، بسیار دردناک و عذاب آور خواهد بود.
اما برای مبتلایان و همچنین آن دسته از افراد که به این بیماری مبتلا نیستند خبر خوبی داریم: راه های بسیاری برای پیشگیری و درمان این بیماری وجود دارد.

● انواع مختلف بواسیر
 
 همه ی ما در قسمت مقعد، رگ های بواسیری داریم. اگر این رگ ها تحریک شوند، ممکن است ملتهب شده، ورم کرده یا حتی خونریزی کنند. این وضعیت معمولاً بواسیر نامیده می شود. بواسیر دو نوع دارد: بواسیر خارجی و بواسیر داخلی.
۱) بواسیر خارجی
بواسیر خارجی برآمدگی نرمی در اطراف دهانه ی مقعد است. گاهی اوقات ممکن است حالتی به نام بواسیر ترومبوز رخ دهد. در این وضعیت، یک لخته ی خونی ایجاد شده و آن برآمدگی سفت می شود. از آنجا که بافت های اطراف مقعد پوشیده از پایانه های عصبی است، بواسیر خارجی معمولاً بسیار دردناک است.
۲) بواسیر داخلی
از آنجا که پایانه های عصبی حساس در مقابل درد زیادی در داخل کانال مقعد وجود ندارد، این نوع بواسیر خیلی دردناک نیست. اما ممکن است که حین عمل دفع، این بواسیرها خونریزی کنند. گاهاً ممکن است این نوع بواسیر تا اندازه ای ملتهب شود که به خارج دهانه ی مقعد کشیده شود. این وضعیت سقوط و پایین آمدن بواسیر نامیده می شود.
به طور کلی، شدت بواسیر داخلی چهار درجه یا مرحله دارد:
▪ در مرحله ی اول، بواسیرهای کوچکی در لایه ی داخلی دهانه ی مقعد ایجاد می شوند. در اکثر این افراد، این مرحله مورد توجه قرار نمی گیرد، مگر اینکه کشیده شدن مدفوع سخت بر روی سطح مقعد ایجاد کمی خونریزی کند.
▪ دردرجه ی دوم، قسمت کوچکی از بواسیر در حین عمل دفع از دهانه ی مقعد بیرون می آید. اما بافت پیوندی کانال مقعد هنوز آنقدر سخت و محکم هست تا این بواسیرها را دوباره به داخل مقعد برگرداند.
▪ در مرحله سوم، بواسیرهای دردناک در حالت پایین افتادگی و بیرون از مقعد باقی می مانند. اما می توان با دقت زیاد آنها را با دست به داخل دهانه ی مقعد بازگرداند.
▪ شدیدترین و جدی ترین مرحله از این بیماری زمانی است که میزان زیادی از این بواسیرها در یک زمان از دهانه ی مقعد بیرون می آیند. این موقعیت دردناک و خطرناک نیاز به جراحی فوری دارد.

● علائم
 
 افرادی که به این بیماری مبتلا گشته اند، معمولاً حین عمل دفع دچار خونریزی، خارش، درد و ناراحتی در ناحیه مقعد می شوند. در موارد شدید، بواسیرهای داخلی ممکن است از دهانه ی مقعد بیرون بیایند، و بواسیرهای خارجی لخته های خونی ایجاد خواهند کرد.
▪ آیا شما نیز در خطر ابتلا هستید؟
همه می توانند به بواسیر مبتلا شوند. در واقع بیش از نیمی از افراد پس از ۵۰ سالگی گرفتار این بیماری می شوند.
در اکثر موارد این بیماری از فشار و درد در هنگان انجام عمل دفع ایجاد می شود. از عوامل دیگر این بیماری می توان به وراثت، بالا رفتن سن، یبوست، اسهال، و عمل جنسی اشاره کرد.
وقتی کسی یکبار به این بیماری مبتلا شود، احتمال تکرار مداوم آن بسیار زیاد است. این به این دلیل است که تورم باعث ضعیف شدن دیواره های رگ ها می شود و در نتیجه آمادگی بیشتری برای تورم دوباره پیدا می کنند.

● آیا راه هایی برای پیشگیری وجود دارد؟
 
 اگر تابه حال آنقدر خوش شانس بوده اید که به این بیماری مبتلا نشوید، در اینجا راه هایی برای پیشگیری از آن آورده ایم. حتی اگر مبتلا به آن هستید، با این روش ها می توانید از ابتلا شدن دوباره در آینده جلوگیری کنید.
▪ موادغذایی فیبردار بیشتر بخورید: خوردن بیشتر میوه جات، سبزیجات و حبوبات باعث می شود مدفوع بزرگتر شده و آسان تر دفع شود.
▪ مایعات بیشتر بنوشید: خوردن مایعات زیاد، مدفوع را نرم تر می کند و فشار هنگام عمل دفع کمتر می شود.
▪ عمل دفع را سرموقع انجام دهید: به تاخیر انداختن عمل دفع باعث خشک و سفت شدن مدفوع می گردد و دفع آن بسیار دشوار خواهد شد.
▪ ورزش کنید: فعالیت بدنی باعث کاهش فشار وارد بر رگ ها شده و احتمال یبوست را نیز کاهش می دهد.
▪ به مدت طولانی ننشینید و نایستید: نشستن و ایستادن به مدت طولانی بر رگ ها فشار وارد می آورد. اگر کارتان طوری است که باید برای مدتی طولانی بنشینید، حتماً هر از چند گاهی بلند شده و در اطراف چرخی بزنید.

● خود درمانی برای تسکین موقت
 
 گرچه اکثر بواسیرها به خودی خود درمان می شوند، راه هایی هست که بتوانید این فرایند درمانی را سریعتر کرده و از میزان درد خود بکاهید.
▪ حمام کنید: خوابیدن در وان آب گرم به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه از تورم و درد می کاهد.
▪ یخ بگذارید: با گذاشتن کمپرس یخ بر روی قسمت آسیب دیده می توانید از تورم آن بکاهید.
▪ از کرم استفاده کنید: کرم های موجود در بازار که حاوی عصاره ی فندق، هیدروکورتیزون یا سایر عوامل ضد التهاب هستند، می توانند به کاهش تورم و درد کمک کنند.

● درمان های پزشکی و جراحی
 
 این نوع درمان ها معمولاً برای موارد حاد از بواسیر توصیه می شوند و شامل انواع زیر هستند:
▪ بستن رگ: یک بند لاستیکی به دور بواسیر بسته می شود تا ورود جریان خون به آن را متوقف کند. پس از چند روز، بواسیرها و بند لاستیکی خشک و چروک شده و می افتند، اما ممکن است هفته ها طول بکشد تا ناحیه ی آسیب دیده به طور کامل درمان شود. این مرحله معمولاً بسیار دردناک و همراه با خونریزی است.
▪ تصلب درمانی: یک محلول شیمیایی به داخل رگ تزریق می شود تا بواسیرها را جمع کرده و کوچک کند.
▪ انعقاد: از یک لیزر برای سوزاندن و جمع کردن بافت های بواسیری استفاده می شود.
▪ بواسیر برداری: این روش معمولاً زمان سقوط و پایین افتادن بواسیرها استفاده میشود. این روش به صورت عمل جراحی انجام می شود که نیاز به بستری شدن دارد.

● مکمل های گیاهی
 
 روش دیگر برای درمان بواسیر استفاده از ترکیبات گیاهی است. یک مکمل گیاهی به نام همارون برای درمان بواسیر بسیار مفید شناخته شده و هیچ عوارض جانبی نیز ندارد.
عنصر فعال اصلی در همارون، عصاره ی تصفیه شده ی سوفورا ژاپونیکا یا درخت پاگودای ژاپنی است، که باعث نرمال کردن خاصیت نفوذپذیری رگ ها و مویرگ ها شده، دیواره های رگی را مستحکم می کند و مودغذایی لازم برای سلامت رگ ها را فراهم می کند. همارون باعث تسکین درد، خارش، حساسیت و ناراحتی بواسیر می شود.
تحقیقات انجام شده بر روی عصاره های سوفورا نشان داده است که %۹۴ از افرادی که از این ترکیب گیاهی استفاده کرده اند، فارغ از هرگونه خونریزی، خارش، تورم و التهاب بوده اند.

● درد کشیدن دیگر کافی است...
 
 اگر بواسیر مورد درمان قرار نگیرد، از مرحله ی عذاب دادن نیز فراتر خواهد رفت. سلامت فیزیکی شما را به کلی برهم خواهد زد و ناراحتی بسیاری برایتان فراهم می آورد. راه های زیادی برای پیشگیری از ابتلا و درمان این بیماری دردآور وجود دارد. پس درد کشیدن دیگر کافی است، باید خود را درمان کنید.
 منبع: پورتال مردمان

ترشی معده

ترشی معده
 متأسفانه تعداد کثیری از افراد (در رده میلیون) به بیماری «اسید ریفلکس» مبتلا می باشند و شرکتهای دارویی سود کلانی از فروش داروهای ضد اسیدی، بدون نسخه و یا با نسخه دکتر به دست می آورند. اجازه بدهید در اینجا از علائم، آزمایشهای مربوطه و درمان پزشکی غرب صحبت کنیم و به دنبال آن، در مورد هضم غذا و عوامل مسبب ناراحتی معده و در خاتمه، راه حل طبیعی مبارزه با این بیماری را بررسی کنیم.
 
● علائم:
 
 ۱) سوزش معده به خصوص در ناحیه جناغ سینه به همراه مزه ترشی در دهان.
 این علائم به خصوص بعد از خوردن هر غذایی و خصوصا موقعی که شخص به حالت دراز کشیده باشد صورت می گیرد.
 ۲) درد قسمت بالای شکم که در بعضی مواقع باعث بیدار شدن شخص مبتلا می گردد.
 ۳) سخت بلعیدن غذا
 ۴) آروغ زدن مکرر با طعم اسیدی
 ۵) ترشی و تلخی دهان در اکثر مواقع
 ۶) گرفتگی صدا به خصوص در صبح
 ۷) گلودرد
 ۸) سرفه مکرر و یا احتیاج به باز کردن صدا
 البته این را به یاد داشته باشید که به عنوان مثال هر گلو دردی به خاطر G.E.R.Dنمی باشد و در نتیجه این ترس را نداشته باشید که حتما شما مبتلا به این بیماری می باشید.
 
● آزمایشهای مربوطه:
 
 معمولاً پس از آنکه داروهای اولیه موجب بهبود علائم شخص مبتلا نگردید، به وسیله آزمایشهای مختلف می توان ناحیه اتصال مری به معده، دریچه اسفنگتر(Sphincter) که محل اتصال این دو قسمت می باشد و حتی حرکات مری که باعث پایین رفتن غذا به سوی معده می گردند را بررسی کرد. در این موارد از آزمایشهای متــداول برای این بیماری Esophagoscopy که به طور رایج به Endoscopy معروف است استــفاده می گــردد. و نیز Barium Swallow که عکس مری را بهتر نشان می دهد، Cardiac Evaluation(در صورتی انجام می شود که شخص از درد سینه شکایت داشته باشد) و Esophageal Manometry می باشند. البته این آزمایشها می توانند نرمال باشند اما شخص هنوز از علائم درج شده در بالا شکایت داشته باشد. این شخص کماکان داروهای ضد اسیدی را استفاده می کند و تشخیص بیماری همان G.E.R.D. خواهد بود.
 
● درمان:
 
 درمان رایج این بیماری تجویز داروهای ضد اسیدی Prilosec ،Antiacid و به طور کلی داروهایی است که اسید معده را خنثی می کنند. زمانی که G.E.R.D به خاطر حرکات کند دستگاه گوارشی باشد، داروهایی چون Reglanتجویز می شود وبسیاری مواقع،ترکیبی از این دو نوع دارو مورد استفاده قرار می گیرد. زمانی که بیماری چنان شدید باشد که سلولها و بافتهای ناحیه صدمه عمیق دیده باشند، با عمل جراحی دستگاه Enteryx را در بدن شخص مبتلا جاسازی می کنند.
 هر چند از بین بردن علائم این بیماری مهم می باشند، اما به یاد داشته باشید که تا زمانی که عامل بیماری بر جا باشد، معالجه دارویی راه حل بیهوده و کوتاه مدت است. مثالی که همیشه از آن صحبت کرده ام چراغ داخل اتومبیل (Engine Light) می باشد. اگر این چراغ علامت آن را بدهد که موتور اتومبیل شما احتیاج به توجه دارد، آیا شما این چراغ را خاموش می کنید یا موتور ماشین را مورد بررسی قرار می دهید؟ مطمئن هستم که جواب مشخص است و موتور ماشین اولین جایی است که شما به آن توجه می کنید.
 چطور است که جواب این سئوال در مثال بالا واضح است، اما وقتی که ما در مورد بدن، بیماری و سلامت صحبت می کنیم ،اکثرا این موضوع ندیده گرفته می شود؟ چطور است که شما داروهایی که اسید معده را کم می کنند استفاده می کنید، اما هیچگاه از خود نم یپرسید که چرا معده شما اسید اضافه ترشح می کند؟ چگونه است که از ابتدا این اضافه ترشح اسید معده را نداشته و به ناگاه دچار آن شده اید؟اگر به اتومبیل خود نیز به همین اندازه بی توجه باشید که نسبت به بدن خود هستید، مطمئنا وسیله نقلیه شما پس از مدتی کوتاه از کار می افتد.
 متوجه باشید که روزی که بدن شما، این ماشین پیچیده، در نیمه راه شما را رها کند ،عواقب ناگواری در انتظار شما خواهد بود!
 برای آنکه شما بتوانید متوجه نادرستی استفاده از داروهای ضد اسیدی برای مبارزه با این بیماری شوید، اجازه بدهید با آناتومی این منطقه و فیزیولوژی اندامهای آن کمی آشنایی پیدا کنیم.
 غذای جویده شده، از طویق مری وارد معده می شود. برای آنکه محتوی معده به مری بر نگردد، دریچه اسفنگتر، مری را به معده متصل می کند. زمانی که غذاوارد معده می شود، معده آنزیمهای لازمه و اسید را برای هضم غذا ترشح می کند.
 مواد غذایی هضم شده از طریق خون به قسمتهای مختلف بدن می رسد و مازاد آن وارد روده می شود. در روده، مقدار بیشتری از مواد غذایی جذب بدن شده و نهایتاً در قسمت پایین روده، Colon، آنچه که دیگر مورد جذب نیست دفع می گردد. حال اگر آنزیمهای معده و اسید معده به اندازه کافی ترشح نشوند، سرعت تخلیه معده کند می شود و در نتیجه غذای وارد شده به معده، در معده فاسد شده وتولید اسید می کند
 دوباره یادآوری می کنم که با خوردن Antacid یا Prilosec که اسید معده را خنثی می کند، نه تنها اسید غذای فاسد شده خنثی می شود، بلکه اسید معده که خود از آغاز اندک بود کمتر می شود و در نتیجه، این ناراحتی کماکان ادامه می یابد. اگر چه با خوردن دارو، علائم ترشی معده و G.E.R.D از بین می رود، ولی آیا این بدان معنی است که معده اسید کافی ترشح می کند؟
 پیشنهاد من این است که به جای آنکه اسید معده و غذای فاسد شده را خنثی کنید بیایید آنزیمهای لازمه برای هضم غذا را تقویت کنید، تا تخلیه غذا از معده به روده چنان صورت گیرد که غذا فاسد نگردد و در این صورت هضم غذا به طور صحیح صورت گیرد، مقدار اسید تولید شده ادر معده کافی باشد و بدن دچار ناراحتیهای مختلف و کمبود ویتامین ها نگردد.
 پزشک آگاه و طبیعی -درمانی بدون تجویز دارو، بهترین انتخاب برای رفع این مشکل می باشد. دوباره متذکر می شوم که سلامت یعنی توازن تمام سیستمهای بدن ونادرستی در یک سیستم مطمئناً سیستمهای دیگر را تحت الشعاع قرار می دهد. راه حل صحیح برای درمان هر بیماری، یافتن عامل ناهماهنگی است. زمانیکه سیستم متزلزل ترمیم می شود، هماهنگی یا Homeostatsi&#۰۳۹;s اندامها و سیستمها صورت می گیرد. اینجاست که بدن، این ماشین پیچیده، به همان صورتی که به طور کامل آفریده شده است، به کار خود ادامه می دهد و شما از سلامت نهایی بهره مند می گردید. بایدبه جای از بین بردن درد، عامل درد را بیابیم. سرنوشت سلامت ما در دست خود ما است و هرگز اجازه ندهیم این باور تغییر کند.

ترش کردن معده

ترش کردن معده
همه ما در زندگی روزمرهمان حالت ترش کردن یا سوزش سردل را تجربه کرده ایم و بسیاری نیز به راحتی از کنار آن گذشتهایم و با یک لیوان آب، شیر یا شربت آلومینیوم ام.جی.اس آن را درمان کردهایم اما شاید ندانید که این علامت در صورت تداوم، نشانه بیماری خطرناکی به نام ریفلاکس است که میتواند حتی موجب سرطان مری شود. برای آشنایی بیشتر با این مشکل شایع دکتر ایرج خسرونیا نظرات خود را خواهند گفت .
 
● فرادی که دچار سوزش سردل هستند اغلب از ترش کردن شکایت میکنند. به نظر شما این مشکل نوعی بیماری است یا اینکه طبیعی به شمار میرود؟
 
 به احتمال زیاد شما نیز تا به حال احساس ناخوشایند ترش کردن را تجربه کردهاید. این فرآیند که به علت برگشت محتویات معده به ویژه اسید به داخل مری ایجاد میشود، در حدود پنج تا هفت درصد مردم جامعه را مبتلا میکند.
 آیا به جز ترش کردن و احساس جوشش در پشت جناغ سینه، این بیماری علامت دیگری نیز دارد؟
 بله، احساس جوشش در پشت جناغ سینه شایعترین علامت این بیماری است، اما آروغ زدن مکرر، خشکی و تلخی مزمن دهان، افزایش ترشحات بزاق دهان و جمع شدن آب در دهان، درد پشت جناغ سینه، گرفتگی صدای صبحگاهی و خسخس سینه، پوسیدگی سریع دندانها و همچنین برگشت محتویات معده به دهان و اختلال و درد در بلع غذا(در موارد پیشرفته و شدید بیماری) از دیگر علایم این بیماری به شمار میرود.
 
● گاهی این علایم به معنی تشخیص حتمی تلقی میشود؟
 
 همانطور که اشاره کردم، علایم این بیماری بسیار متنوع است و بسیاری از آنها حداقل یک بار در طول زندگی تجربه میشوند، ولی باید توجه داشت که بروز گاهبهگاه این علایم نمی تواند بیماری تلقی شود، بلکه ترش کردن بیش از دو تا سه بار در هفته و وجود حالت مزمن علایم یاد شده میتواند حاکی از بیماری مزمن ریفلاکس یا برگشت اسید معده به مری باشد.
 
● ساز و کار این بیماری چگونه است؟
 
 ساز و کار این بیماری از بین رفتن عملکرد صحیح دریچهای است که بین معده و مری قرار دارد و در حالت طبیعی مانع برگشت محتویات معده به مری میشود. همچنین صنعتی شدن زندگی انسانها و به دنبال آن کمتحرکی، چاقی، مصرف فستفودها(غذاهای آماده و فوری) و غذاهای کنسروی شیوع بیماری ریفلاکس را افزایش داده است.
 
● اهمیت تشخیص و پیشگیری از بیماری ریفلاکس چیست؟
 
 بسیاری از مردم بر این باورند که ترش کردن چند بار در هفته آنقدر اهمیت ندارد که نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشد، ولی باید توجه داشت که بیماری ریفلاکس در صورت درمان نشدن میتواند عوارض مهمی در پی داشته باشد.
 
● مهمترین این عوارض شامل چه مواردی میشود؟
 
 نخست ایجاد جراحت در مری است، به طوری که محتویات معده به علت خاصیت اسیدی میتواند موجب آسیب به سلولها شود. جدار معده دارای ساز و کارهای دفاعی متعددی برای جلوگیری از صدمه اسیدی است، ولی جدار مری چنین خاصیتی ندارد و تماس مداوم اسید با آن میتواند به جراحتهایی در مخاط مری منجر شود که به آن ورم انتهای مری یا ازوفاژیک میگویند. جراحتهای حاصل از برگشت اسید به مری در صورت درمان نشدن پیشرفت میکند و ممکن است به زخم در مری منجر شود.
 عارضه دیگر، تنگی مری و گیر کردن غذا در مری است. بروز زخم و جراحت در مری ممکن است موجب تنگی انتهای مری شود و عبور غذا را با مشکل مواجه کند. این عارضه اغلب در ریفلاکسهای شدید و طولانی مدت ایجاد میشود.
 تغییر ماهیت بافت انتهای مری نیز از عوارض دیگر است. در اثر تحریک مداوم اسید در مری، سلولهای مخاط مری ممکن است تغییر ماهیت دهند و به اصطلاح مری بارت ایجاد شود که برای بروز سرطان مری بسیار مستعد است و مهمترین عارضه نیز ایجاد سرطان مری است که در نهایت بعد از سالها ریفلاکس و ایجاد بارت در مری احتمال بروز سرطان مری در فرد افزایش مییابد.
 
● با توجه به اینکه این بیماری حتی میتواند به سرطان مری منجر شود، چه توصیههایی برای تشخیص و درمان به موقع آن دارید؟
 
 هر فردی که بیش از دو تا سه بار در هفته علایم یاد شده را که مهمترین آن ترش کردن و جوشش پشت جناغ است تجربه کند، باید به پزشک مراجعه کند. در صورت سن بالای ۴۰ سال، طول کشیدن علایم بیشتر از پنج سال، احساس گیر کردن غذا یا کاهش وزن باید برای بررسی عوارض احتمالی، اقدامات تشخیصی از جمله اندوسکوپی انجام شود، ولی در صورتی که سن فرد کمتر از ۴۰ سال و مدت شروع علایم کمتر از پنج سال باشد، توصیه می شود در دورهای چهار تا شش هفتهای با تجویز پزشک از داروهای آنتیاسید استفاده شود.
 
● به جز درمان دارویی، چه توصیه هایی از نظر رژیم و عادات غذایی خاص برای این افراد دارید؟
 
 افرادی که دچار چنین مشکلی هستند، بهتر است از دراز کشیدن بلافاصله پس از مصرف غذا پرهیز کنند. از مصرف غذاهای حجیم و پرچرب و پرخوری خودداری کنند. همچنین از مصرف مایعات زیاد همراه غذا اجتناب کنند و بیش از حد قهوه، شکلات و نوشابههای گازدار نخورند. هنگام خواب نیز توصیه میشود سر و شانهها ۱۵ درجه بالاتر از کمر قرار گیرد. به همین دلیل برای مثال، با گذاشتن پتو زیر تشک یا شیبدار کردن تخت میتوان این کار را انجام داد. همچنین باید از پوشیدن لباسهای تنگ و کمربند سفت هنگام غذا خوردن و تا دو ساعت بعد از صرف غذا پرهیز شود.