5 نکته مهم درباره جوش‌ها

5 نکته مهم درباره جوش‌ها

1.بروز جوش‌های غرور جوانی با یک استعداد ژنتیکی همراه است و اگر کسی این استعداد ژنتیکی را نداشته باشد، مبتلا به جوش نمی‌شود. درباره تاثیر غذاها هنوز به‌صورت قطعی چنین مساله‌ای به اثبات نرسیده است ولی در عمل می‌بینیم که بعضی بیماران با خوردن بعضی از تنقلات یا غذا‌ها جوش پدید می‌آید. به عنوان نمونه، اسکیمو‌ها در شرایط زندگی خاص خودشان، جوش نمی‌زنند اما همین افراد با تغییر روش تغذیه خود به شیوه غربی و استفاده از فست‌فودها مبتلا به جوش شدند. پس می‌بینیم که تغذیه می‌تواند در بروز جوش موثر باشد اما مهم‌تر، استعداد ژنتیکی است.
2. بروز جوش‌ها با چرب شدن پوست همراه است. به همین علت، استفاده از صابون‌هایی که میکروب‌های سطح پوست را از بین ببرند، به افراد کمک می‌کند که کمتر مبتلا به جوش شوند. درمان‌های دارویی موجود نیز در عرض مدت 6 ماه تا یک‌سال نتیجه‌بخش است اما تا زمانی که فردی استعداد ژنتیکی دارد و همچنین هورمون‌های مردانه که از علل مهم بروز جوش است در بدن او فعال باشد، پوست آماده جوش زدن است. با استفاده از درمان دارویی، جوش‌ها به‌طور کامل بهبود می‌یابد اما فرد باید تحت‌نظر متخصص پوست، درمان را ادامه دهد.

3. درمان جوش، در افراد گوناگون یکسان نیست. دارو‌های متعددی در افراد متفاوت می‌توانند موجب ایجاد عوارض شوند. به همین دلیل، پیش از شروع درمان باید آزمایش‌هایی را انجام داد یا اگر مشکلاتی وجود داشت، باید ابتدا آن مشکل را حل کرد و سپس درمان دارویی را آغاز کرد. ممکن است برای درمان افراد از داروهای یکسان استفاده شود اما پیش از شروع مصرف دارو باید پزشک بیمار را معاینه کند.
4. این که چرا جای جوش روی پوست بعضی افراد می‌ماند، به قابلیت‌ها و ویژگی‌های پوست آنها بستگی دارد. التهاب بیش از حد و چرک زیاد، احتمال ماندن جای جوش را بالا می‌برد اما مهم‌ترین علت ماندن جای جوش، دستکاری آن است. اگر فرد تحت درمان نیست، بهتر است جوش‌های خود را دستکاری نکند چون جوش به مرور زمان خوب می‌شوند اما با فشاردادن و تحریک جوش‌ها، پوست آزرده می‌شود و محل جوش پس از خوب شدن جوش، روی پوست باقی می‌ماند.
5. اگر پس از مدتی حدود یک‌سال جای جوش از بین نرود، با درمان دارویی می‌توان آن‌ را رفع کرد. اما توجه داشته باشید که خود پوست در جهت ترمیم خود حرکت می‌کند و باید زمان لازم را برای ترمیم به آن داد. پیلینگ پوست نیز در شاداب شدن پوست و از بین رفتن جاهای جوش‌هایی که سطحی‌تر است موثر خواهد بود. برای از بین بردن جای جوشی که عمیق‌تر است، می‌توان از لیزر استفاده کرد که آن هم به نوبه خود مراقبت‌ها و شرایط خاصی را می‌طلبد.
منبع: www.salamat.com

5 نکته مهم درباره جوش‌ها

5 نکته مهم درباره جوش‌ها

1.بروز جوش‌های غرور جوانی با یک استعداد ژنتیکی همراه است و اگر کسی این استعداد ژنتیکی را نداشته باشد، مبتلا به جوش نمی‌شود. درباره تاثیر غذاها هنوز به‌صورت قطعی چنین مساله‌ای به اثبات نرسیده است ولی در عمل می‌بینیم که بعضی بیماران با خوردن بعضی از تنقلات یا غذا‌ها جوش پدید می‌آید. به عنوان نمونه، اسکیمو‌ها در شرایط زندگی خاص خودشان، جوش نمی‌زنند اما همین افراد با تغییر روش تغذیه خود به شیوه غربی و استفاده از فست‌فودها مبتلا به جوش شدند. پس می‌بینیم که تغذیه می‌تواند در بروز جوش موثر باشد اما مهم‌تر، استعداد ژنتیکی است.
2. بروز جوش‌ها با چرب شدن پوست همراه است. به همین علت، استفاده از صابون‌هایی که میکروب‌های سطح پوست را از بین ببرند، به افراد کمک می‌کند که کمتر مبتلا به جوش شوند. درمان‌های دارویی موجود نیز در عرض مدت 6 ماه تا یک‌سال نتیجه‌بخش است اما تا زمانی که فردی استعداد ژنتیکی دارد و همچنین هورمون‌های مردانه که از علل مهم بروز جوش است در بدن او فعال باشد، پوست آماده جوش زدن است. با استفاده از درمان دارویی، جوش‌ها به‌طور کامل بهبود می‌یابد اما فرد باید تحت‌نظر متخصص پوست، درمان را ادامه دهد.

3. درمان جوش، در افراد گوناگون یکسان نیست. دارو‌های متعددی در افراد متفاوت می‌توانند موجب ایجاد عوارض شوند. به همین دلیل، پیش از شروع درمان باید آزمایش‌هایی را انجام داد یا اگر مشکلاتی وجود داشت، باید ابتدا آن مشکل را حل کرد و سپس درمان دارویی را آغاز کرد. ممکن است برای درمان افراد از داروهای یکسان استفاده شود اما پیش از شروع مصرف دارو باید پزشک بیمار را معاینه کند.
4. این که چرا جای جوش روی پوست بعضی افراد می‌ماند، به قابلیت‌ها و ویژگی‌های پوست آنها بستگی دارد. التهاب بیش از حد و چرک زیاد، احتمال ماندن جای جوش را بالا می‌برد اما مهم‌ترین علت ماندن جای جوش، دستکاری آن است. اگر فرد تحت درمان نیست، بهتر است جوش‌های خود را دستکاری نکند چون جوش به مرور زمان خوب می‌شوند اما با فشاردادن و تحریک جوش‌ها، پوست آزرده می‌شود و محل جوش پس از خوب شدن جوش، روی پوست باقی می‌ماند.
5. اگر پس از مدتی حدود یک‌سال جای جوش از بین نرود، با درمان دارویی می‌توان آن‌ را رفع کرد. اما توجه داشته باشید که خود پوست در جهت ترمیم خود حرکت می‌کند و باید زمان لازم را برای ترمیم به آن داد. پیلینگ پوست نیز در شاداب شدن پوست و از بین رفتن جاهای جوش‌هایی که سطحی‌تر است موثر خواهد بود. برای از بین بردن جای جوشی که عمیق‌تر است، می‌توان از لیزر استفاده کرد که آن هم به نوبه خود مراقبت‌ها و شرایط خاصی را می‌طلبد.
منبع: www.salamat.com

شایع‌ترین بیماری‌های پوستی ایران

شایع‌ترین بیماری‌های پوستی ایران

تا به حال شنیده‌اید یک بیماری پوستی در استان خاصی شایع‌تر باشد؟ مثلا می‌گویند از بین بیماری‌های عفونی پوست، شیوع دو بیماری سالک و جذام و از بین بیماری‌های غیرعفونی پوست، شیوع بیماری پمفیگوس به وضوح در بعضی استان‌های کشورمان شایع‌تر است. این هفته در صفحه «پوست و مو» به اختصار به همین موضوع می‌پردازیم.
بیشترین سالک در استان‌های مرکزی
توزیع جغرافیایی سالک در ایران طبق آخرین مطالعات اپیدمیولوژیک در استان‌های اصفهان، کرمان، خراسان، فارس، خوزستان، یزد، ایلام، کرمانشاه، بلوچستان و تهران شایع‌تر است و یکی از مهم‌ترین کانون‌های سالک در ایران، استان اصفهان است؛ به طوری که سالانه بین 10 تا 20 هزار مورد زخم جدید گزارش می‌شود. در غرب شهر اصفهان به علت تغییر جنس خاک، تنگ شدن دره و علل مختلف دیگر که زمینه را برای رشد و نمو مخزن بیماری مشکل می‌سازد، بیماری دیده نمی‌شود و بعد از اصفهان، استان‌های شرقی کشور شامل سرخس تا ترکمن صحرا، لطف‌آباد و جلگه‌های واقع در مرز ایران و ترکمنستان است. پشه خاکی از نوع فلبوتوموس پاپاتاسی که به صورت اهلی در بسیاری از مناطق آفریقا، آسیا و شبه قاره هند زیست می‌کنند ناقل نوع روستایی این بیماری هستند. در مناطق مختلف فلات ایران این پشه خاکی هم به صورت اهلی در اماکن مسکونی استان و هم به صورت وحشی در لانه‌های جوندگان و سایر حیوانات دیده می‌شود ولی اگر از ناحیه دشت به سمت کوهستان برویم، بیشتر مناطق مسکونی را انتخاب می‌کند. پشه از هر میزبانی خون‌خواری می‌کند ولی علاقه او به خون انسان و جوندگان بیشتر است.
در فصل تابستان در مناطق آلوده هنگام فعالیت پشه‌ها، انتقال بیشتر خارج از اتاق، روی بام منازل و یا در فضای باز انجام می‌گیرد لذا به نظر می‌رسد با سمپاشی اماکن مسکونی نتوانیم انتقال بیماری را متوقف کنیم.
در جنوب شهر تهران گونه‌ای از پشه‌خاکی که ناقل نوع روستایی سالک شناخته شده، فلبوتوم کوکازیکوس است که به صورت اهلی یافت شده است ولی در نقاط دیگر ایران، یعنی نیمه شمالی به صورت وحشی زیست می‌کند. سالک نوع خشک یا شهری در چند مرکز شهری مانند تهران، کرمان، شیراز، مشهد و نیشابور دیده می‌شود. در تهران با بهبود وضع شهر و از بین رفتن باغ‌ها در داخل شهر از میزان شیوع سالک کاسته شده است.
موارد حاد سالک روستایی از ماه‌های خرداد تا مرداد شروع می‌شود و در شهریور به سرعت افزایش یافته و در مهرماه تا آذر ماه به حداکثر می‌رسد و به تدریج تا اسفندماه پایین آمده و به صفر می‌رسد. میزان شیوع سالک در سال‌های مختلف کاهش و افزایش می‌یابد.
میزان بروز سالک در ایران بین 20 تا 30 هزار مورد در سال تخمین زده می‌شود و در 15 استان کشور به صورت آندمیک وجود دارد.

بیشترین جذام در کردستان

بیماری جذام طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در سال 1985 میلادی (1366 شمسی) حدود 15 میلیون نفر در جهان ثبت شده بود که با اجرای طرح و برنامه ریشه‌کنی در کل دنیا اکنون به کمتر از 500هزار نفر رسیده است و از میان کشورهای دنیا 3 کشور برزیل، نپال و ماداگاسگار هنوز از نظر میزان موارد بیماری بیش از یک مورد در 10 هزار نفر جمعیت می‌باشد که جزو کشورهای کنترل نشده بیماری جذام هستند. خوشبختانه بقیه کشورها از ‌جمله ایران به کمتر از یک مورد در 10 هزار نفر جمعیت رسیده‌اند و اگر برنامه مبارزه با جذام به خوبی پیش رود، امید است در سال 2020 میزان آن در دنیا به صفر برسد.
در ایران در سال 1363 تعداد جذامیان ثبت‌شده 15 هزار نفر بود که تخمین واقعی مبتلایان در آن زمان 50 هزار نفر بود. از سال 1363 که برنامه ریشه‌کنی جذام در کشور شروع شد، طرح با موفقیت اجرا شد، به طوری که اکنون به کمتر از 02/0 در 10 هزار نفر جمعیت رسیده است. کنترل موفقیت‌آمیز بیماری مدیون چهار عامل آموزش کادر پزشکی و مردم، بیماریابی زودرس، درمان زودرس و استفاده از سه داروی داپسون، ریفامپین و کلوفازیمین به طور هم‌زمان به جای درمان تک‌دارویی با داپسون است و هم‌اکنون تنها بیماری‌ای که داروهای آن به طور رایگان در اختیار بیماران قرار می‌گیرد، بیماری جذام است که یکی دیگر از افتخارات بهداشتی وزارت بهداشت است.
طبق آخرین آمار مستند در آخر سال 1387 که توسط اداره کل مبارزه با بیماری‌های وزارت بهداشت اعلام گردیده است، برحسب شیوع استانی استان کردستان 06/0 در 10 هزار و استان‌های آذربایجان غربی و شرقی، گیلان، قزوین، کرمانشاه، لرستان، گلستان، خراسان رضوی، بوشهر، هرمزگان، همدان و سیستان و بلوچستان 01/0 تا 03/0 در 10 هزار نفر جمعیت بیمار جذامی داشته‌اند و در سایر استان‌ها موارد بیماری جذام صفر بوده است.
میزان کشف بیماران جذامی در 10 ساله 1377 تا 1387 از 15/0 در 100 هزار نفر جمعیت به 04/0 رسیده است و میزان ابتلا به جذام که از نظر جنسیت در شروع برنامه کنترل جذام دو مرد در برابر یک زن بود، به 56 درصد مرد در برابر 44 درصد زن (تقریبا مساوی) رسیده است. از نظر سن ابتلا در شروع برنامه مبتلایان زیر 15 سال حدود 3 درصد بود که در سال 1387 تقریبا به صفر رسیده است که نشانه بیماریابی زودرس و درمان زودرس خوب در کشور است.
از نظر محل زندگی در شروع برنامه مبتلایان روستایی بیش از دو برابر ساکنان شهری بود که طبق آمار آخر سال 1387 به 38 درصد روستایی در برابر 62 درصد مبتلای شهری رسیده است که این نشانه موفقیت‌آمیز بودن کنترل در روستاها است. در روستاها به دلیل محدودیت جمعیت و در دسترس بودن آنان برنامه به خوبی پیشرفت کرده است ولی در شهرها به دلیل جمعیت زیاد و جابه‌جایی آنان برنامه کنترل جذام در حد روستاها موفقیت‌آمیز نبوده است.
در اپیدمیولوژی جذام سابقه تماس فرد تازه مبتلا شده با بیمار جذامی درمان نشده در شروع برنامه کنترل جذام بسیار بالا و در حد 90 درصد بود، به طوری که در آخر سال 1387 به 9 درصد رسید و 91 درصد مبتلایان سابقه تماس با بیمار جذامی داشتند که این نشانه خوبی برای کنترل مبتلایان به جذام و نزدیکان و معاشران آنها است و مهم‌ترین راه انتقال که از بیمار جذامی به اطرافیان و معاشرین نزدیک او است، مسدود شده است.

بیشترین پمفیگوس در شمال کشور

پمفیگوس یک بیماری پوستی تاولی است که جزو بیماری‌های خودایمنی (اتوایمیون) است و علاوه بر پوست مخاط‌ها را هم می‌تواند مبتلا کند. اساتید بنیانگذار بیمارستان پوست رازی تهران معتقد بودند که بیماری پمفیگوس در شمال ایران شیوع بیشتری دارد و این موضوع را چنین توجیه می‌کردند که رژیم‌غذایی مشتمل بر مصرف زیاد ماهی موجب افزایش شیوع پمفیگوس در شمال ایران می‌شود (فرضیات و نظریات منتشرنشده) و این تفکر بر مبنای تجربیات عملی آنها نبود. اکنون که در اکثر استان‌های ایران بخش پوست دانشگاهی وجود دارد، بیماران پمفیگوسی مختلف را که در آن بخش‌ها بستری هستند، شاهد هستیم. البته چند مقاله وجود دارد که نقش رژیم‌غذایی مخصوص مانند سیر را در بروز پمفیگوس موثر دانسته‌اند. همچنین در این مقالات از نقش آب و زندگی در کنار رودخانه‌ها در ایجاد پمفیگوس گزارشاتی دیده می‌شود.
بیماری پمفیگوس به صورت تک‌تک در سراسر جهان رخ می‌دهد و میزان بروز آن از 1 تا 34 مورد در یک میلیون نفر جمعیت در کشورهای مختلف گزارش شده است. در اروپا میزان بروز موارد جدید پمفیگوس بالاتر است، به طوری که در یهودیان ایالات‌متحده آمریکا سالیانه 32 مورد در میلیون است. در یهودیان ساکن منطقه اورشلیم میزان بیماری پمفیگوس 2/16 نفر در میلیون در سال است، در مقایسه با آمار کشور عربستان که میزان مبتلایان به بیماری پمفیگوس سالیانه 5/1 در یک میلیون نفر جمعیت است. در یک مطالعه در بخش پوست دانشگاه علوم‌پزشکی اهواز 111 مورد بیمار پمفیگوس گزارش شد که 55 درصد زن و 45 درصد مرد بودند و میانگین سن شروع در هر دو جنس 5/42 سال بوده است.
در یک مطالعه پایان‌نامه اپیدمیولوژی پمفیگوس در ایران نشان می‌دهد که بیماری پمفیگوس در ایران ویژه قوم خاصی نیست و اقوام فارس، کرد و ترک به یک میزان مبتلا می‌شوند ولی در این مطالعه تراکم بیماری پمفیگوس در سه استان مرکزی، سمنان و زنجان به طور قابل‌ملاحظه‌ای بیشتر از سایر نواحی بوده است. بعد از این سه استان فراوانی بیماری پمفیگوس به ترتیب اولویت در استان‌های مازندران و گیلان، همدان، تهران، لرستان و آذربایجان شرقی بیشتر بوده است لذا تصورات قبلی در مورد شیوع بیشتر بیماری پمفیگوس در شمال ایران رد شد، بلکه نشان داد که پمفیگوس در سه استان مرکزی، سمنان و زنجان بیشتر رخ می‌دهد.
منبع:www.salamat.com

پهن شدن وضعیتی سر نوزاد

پهن شدن وضعیتی سر نوزاد

پهن شدن وضعیتی سر نوزاد در روزهای اول زندگی به علت نوع خواباندن او، ممکن است رخ دهد.یکی از علت‌های این پهن شدن سر، خواباندن نوزاد به پشت است. در دهه 1990 میلادی یک بررسی بزرگ نشان داد که خواباندن نوزاد روی شکم، احتمال وقوع «نشانگان مرگ ناگهانی نوزاد» را بالا می‌برد. از آن هنگام به بعد به والدین توصیه شد که برای جلوگیری از این عارضه، نوزادان را به روی شکم نخوابانند و به پشت بخوابانند. در نتیجه به موارد «پهن شدن وضعیتی سر نوزاد» افزوده شده است.
با توجه اینکه ایمنی نوزاد شما در صدر اولویت‌ها قرار دارد، شما باید همچنان نوزادتان را به پشت بخوابانید، هر چند که سر او به طور گذرا تغییر شکل پیدا کند. وقتی کودک شما به اندازه کافی بزرگ شد که خودش روی شکم‌اش بچرخد، می‌توانید به او اجازه دهید در این وضعیت بماند اما حتی در این موقع هم باید او را در ابتدا به پشت بخوابانید.
برخی از موارد این نوع تغییر شکل جمجمه نوزاد نیاز به درمان دارد. برای درمان از وسیله‌ای به نام «باند جمجمه‌ای» استفاده می‌کنند که مانند یک کلاه‌خود کوچک روی سر نوزاد گذاشته می‌شود اما در بسیاری از نوزادان این تغییر شکل سر با رشد بیشتر سر و متحرک شدن بیشتر نوزاد خود به خود برطرف می‌شود.
یک علت دیگر شایع پهن شدن سر نوزاد خوابیدن او به یک طرف است. بسیاری از نوزادن ترجیح می‌دهند به یک طرف بخوابند. در برخی از نوزادان ممکن است علت این امر، سفت بودن عضلات یک طرف گردن باشد و متخصص اطفال ممکن است ورزش‌های کششی گردن برای حل این مشکل تجویز کند.
در موارد دیگر، این ترجیح نوزاد به گرداندن سر به یک طرف ممکن است به عوامل محیطی مربوط باشد. برای مثال، اغلب نوزادان به سمت صدای مادرشان برمی‌گردند، بنابراین اگر گهواره نوزاد در کنار تخت‌تان است، می‌توانید نوزاد را از آن طرف گهواره بخوابانید تا هنگامی که صدای شما را می‌شنود، سرش را در جهت مخالف هم بگرداند. صرف زمان شیردادن نوزاد از سینه هم به پیشگیری از تغییر شکل سر نوزاد کمک می‌کند.
خبر خوب این است که اگر این مشکل را زود تشخیص دهند، یعنی هنگامی که سر نوزاد هنوز نرم و شکل‌پذیر است، انجام اقدامات ساده‌ای مانند آنهایی که ذکر کردیم، در اغلب موراد موفقیت‌آمیز است. همچنین در مورد نگرانی‌های خود با متخصص اطفال صحبت کنید تا نوزاد را از لحاظ عوارض احتمالی زمینه‌‌ساز تغییر شکل سر او مورد بررسی قرار دهد.
منبع:www.salamat.com

پهن شدن وضعیتی سر نوزاد

پهن شدن وضعیتی سر نوزاد

پهن شدن وضعیتی سر نوزاد در روزهای اول زندگی به علت نوع خواباندن او، ممکن است رخ دهد.یکی از علت‌های این پهن شدن سر، خواباندن نوزاد به پشت است. در دهه 1990 میلادی یک بررسی بزرگ نشان داد که خواباندن نوزاد روی شکم، احتمال وقوع «نشانگان مرگ ناگهانی نوزاد» را بالا می‌برد. از آن هنگام به بعد به والدین توصیه شد که برای جلوگیری از این عارضه، نوزادان را به روی شکم نخوابانند و به پشت بخوابانند. در نتیجه به موارد «پهن شدن وضعیتی سر نوزاد» افزوده شده است.
با توجه اینکه ایمنی نوزاد شما در صدر اولویت‌ها قرار دارد، شما باید همچنان نوزادتان را به پشت بخوابانید، هر چند که سر او به طور گذرا تغییر شکل پیدا کند. وقتی کودک شما به اندازه کافی بزرگ شد که خودش روی شکم‌اش بچرخد، می‌توانید به او اجازه دهید در این وضعیت بماند اما حتی در این موقع هم باید او را در ابتدا به پشت بخوابانید.
برخی از موارد این نوع تغییر شکل جمجمه نوزاد نیاز به درمان دارد. برای درمان از وسیله‌ای به نام «باند جمجمه‌ای» استفاده می‌کنند که مانند یک کلاه‌خود کوچک روی سر نوزاد گذاشته می‌شود اما در بسیاری از نوزادان این تغییر شکل سر با رشد بیشتر سر و متحرک شدن بیشتر نوزاد خود به خود برطرف می‌شود.
یک علت دیگر شایع پهن شدن سر نوزاد خوابیدن او به یک طرف است. بسیاری از نوزادن ترجیح می‌دهند به یک طرف بخوابند. در برخی از نوزادان ممکن است علت این امر، سفت بودن عضلات یک طرف گردن باشد و متخصص اطفال ممکن است ورزش‌های کششی گردن برای حل این مشکل تجویز کند.
در موارد دیگر، این ترجیح نوزاد به گرداندن سر به یک طرف ممکن است به عوامل محیطی مربوط باشد. برای مثال، اغلب نوزادان به سمت صدای مادرشان برمی‌گردند، بنابراین اگر گهواره نوزاد در کنار تخت‌تان است، می‌توانید نوزاد را از آن طرف گهواره بخوابانید تا هنگامی که صدای شما را می‌شنود، سرش را در جهت مخالف هم بگرداند. صرف زمان شیردادن نوزاد از سینه هم به پیشگیری از تغییر شکل سر نوزاد کمک می‌کند.
خبر خوب این است که اگر این مشکل را زود تشخیص دهند، یعنی هنگامی که سر نوزاد هنوز نرم و شکل‌پذیر است، انجام اقدامات ساده‌ای مانند آنهایی که ذکر کردیم، در اغلب موراد موفقیت‌آمیز است. همچنین در مورد نگرانی‌های خود با متخصص اطفال صحبت کنید تا نوزاد را از لحاظ عوارض احتمالی زمینه‌‌ساز تغییر شکل سر او مورد بررسی قرار دهد.
منبع:www.salamat.com