محصولات دیابتی بخوریم یا نخوریم؟
آقای دکتر! جنجالی که در دهه‌های اخیر در آمریکا بر سر مصرف آسپارتام به وجود آمد، مخالفت‌های زیادی را برانگیخت. این مخالفت چگونه آغاز شد؟
آسپارتام در سال 1974 میلادی برای استفاده در نوشابه‌ها و در سال 1995 برای استفاده در همه مواد خوراکی اعم از نوشیدنی‌ها، غذاها، کیک‌ها، مرباها و... مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا قرار گرفت اما جنجالی که به آن اشاره کردید، در دهه اخیر شدت پیدا کرد. گروهی از پزشکان مدعی شدند که سازمان غذا و داروی ایالات‌متحده آمریکا به اشتباه و طی زدو‌بندهایی با مافیای دارویی آمریکا، این قند را تایید کرده و عوارض مصرف آن را بررسی نکرده است. آنها اعلام کردند سود بالای خرید و فروش این قند مصنوعی،سازمان غذا و داروی آمریکا را هم وسوسه کرده است! برخی سایت‌ها و روزنامه‌ها با لحن بدی در مورد این موضوع نوشتند و فهرست طویلی از عوارض آسپارتام را منتشر کردند؛ کم‌بینایی، نابینایی، عوارض مغزی، افسردگی و خلاصه، نزدیک به 60 عارضه را عنوان کردند. اما به نظر می‌رسد این عارضه تنها در مصرف دوز بالای آسپارتام اتفاق می‌افتد. برخی از عوارضی که نام برده‌اند، نتیجه تحقیقاتی است که روی حیوانات انجام شده؛ حیواناتی که به آنها مقدار زیادی از این قند خورانده شده و درنهایت به اختلالات رفتاری آنها منجر شده است.این مباحث تنها در حد یک ادعا بوده‌اند یا مواردی از این فهرست بلندبالای عوارض، تایید شده است؟
همه اینها مواردی بودند که گزارش شده بودند اما هیچ بررسی پزشکی و دقیقی روی آن انجام نشده بود. واقعا مشخص نبود این عوارض ناشی از مصرف آسپارتام است یا روند بیماری یا عوارض داروهای دیگر. هیچ گزارش علمی در این خصوص ارائه نشد و در حقیقت پشت هیچ‌کدام از این حرف‌ها مطالعه علمی نبوده است. در سال 2007 کنگره‌ای با نام «آسپارتام» در اروپا برپا شد و پزشکان و دانشمندان بسیاری از سراسر دنیا، مجموعه مطالعاتی را که درباره این قند مصنوعی بیان شده بود، بررسی کردند. در این کنگره اعلام شد که آسپارتام به هیچ‌وجه برای بیماران دیابتی خطرناک نیست ولی بیماران دیابتی تنها می‌توانند 10 درصد مقدار مجازی را که سازمان غذا و داروی آمریکا اعلام کرده، روزانه مصرف کنند. این مقدار برای بیماران دیابتی هیچ ضرری ایجاد نخواهد کرد. در حقیقت جنجالی که بر سر استفاده از آسپارتام به وجود آمد، یک جنجال تبلیغاتی و صرفا تجاری بین شرکت‌های دارویی بود.یعنی بیماران دیابتی روزانه چقدر آسپارتام می‌توانند مصرف کنند؟
با توجه به بیانیه کنگره «آسپارتام»، این مقدار، روزانه بین40 تا 50 میلی‌گرم است که این دوز اصلا استفاده نمی‌شود و اگر فردی در روز چند بار هم از مواد به اصطلاح شوگار‌فری یا بدون قند استفاده کند، باز هم تنها حدود 10درصد این میزان را مصرف کرده است. آنچه تحقیقات علمی ثابت کرده، نشان می‌دهد که مصرف آسپارتام برای بیماران دیابتی خطر و عوارضی ندارد.این مقدار از آسپارتام در موادغذایی بدون شکری که در کشور تولید می‌شود هم مراعات می‌شود؟ یعنی وزارت بهداشت نظارتی بر این موضوع دارد؟
روی محصولاتی که از قندهای مصنوعی استفاده می‌کنند، معمولا نوشته شده است که با نظارت وزارت بهداشت این کار انجام می‌گیرد و مواد تشکیل‌دهنده را روی آنها می‌نویسند. این موضوع ادعا می‌شود اما اینکه در عمل به چه شکلی است و آیا وزارت بهداشت نظارتی دارد یا خیر، من شخصا تحقیقی ندیده‌ام.غیر از بیماران دیابتی، افرادی که رژیم غذایی دارند هم از محصولات غذایی بدون شکر استفاده می‌کنند. این افراد هم در استفاده از قندهای مصنوعی محدودیت دارند؟
بله، همه افراد باید این میزان را رعایت کنند. ضمن اینکه این قندهای مصنوعی به هر حال مزه شیرینی را به همراه دارد و مذاق افراد را به شیرینی عادت می‌دهد. اگر افرادی برای کاهش وزن و تناسب اندام از موادغذایی بدون قند استفاده می‌کنند، باید به این موضوع توجه داشته باشند که مصرف این قندها آنها را به شیرینی خوردن عادت می‌دهد و در رژیم‌های‌شان شکست می‌خورند. هر چند که در همان کنگره «آسپارتام» این موضوع هم رد و اعلام شد که در رژیم‌های لاغری هم می‌توان از قندهای مصنوعی استفاده کرد.توصیه شما به بیماران دیابتی چیست؟ شما استفاده از قندهای مصنوعی را به بیماران دیابتی توصیه می‌کنید یا نه؟
ببینید؛ برخی از بیماران دیابتی می‌گویند ما به هیچ‌وجه نمی‌توانیم عادت خوردن چای شیرین در صبحانه را ترک کنیم یا مربا دوست دارند و نمی‌توانند از مصرف آن خودداری کنند؛ یعنی اراده ترک مواد شیرین را ندارند و اگر به طور کامل از مصرف قندها منع شوند، از لحاظ ذهنی درگیری‌های بسیاری پیدا می‌کنند. عمده قندهای مصنوعی در ایران در نوشابه و آدامس‌ها کاربرد دارد؛ گروهی از مواد خوراکی که به راحتی می‌توان مصرف آنها را قطع و جایگزین‌هایی مانند آبمیوه طبیعی یا دوغ به جای آنها مصرف کرد. طبیعی است که به این افراد، مصرف موادغذایی شیرین با قندهای مصنوعی را پیشنهاد می‌کنیم؛ هر چند که بهتر است مصرف آنها را تا جایی‌که امکان دارد کم کنند؛ چرا که موادی مانند نوشابه، حتی اگر قند کمی هم داشته باشند، عوارضی مانند پوکی استخوان را به همراه خواهند داشت.دیابتی‌ها و مراقب از پاهایشان
1) پرهیز از فشار آوردن به زخم:
هنگام فعالیت‌های روزانه مثل راه رفتن، نباید به محل زخم فشاری تحمیل شود تا امکان بهبود زخم فراهم شود. گچ گرفتن، آتل‌بندی و استفاده از کفش‌های مخصوص از راه‌های حذف فشار هستند.2) کنترل عفونت:
از آنجا که سیستم دفاعی بدن بیمار دیابتی ضعیف شده و نمی‌تواند به طور طبیعی عفونت‌ها را از بین ببرد و در بسیاری از موارد (هنگامی که عمق زخم بیش از لایه سطحی پوست باشد) نیاز به تجویز آنتی‌بیوتیک‌هایی مثل کلیندامایسین، سیپروفلوکساسین و سفالکسین برای پیشگیری از عود زخم وجود دارد.3) خون‌رسانی کافی:
تا زمانی که خون‌رسانی مناسب به محل زخم وجود نداشته باشد، زخم ترمیم نخواهد شد. گاهی برای تامین خون‌رسانی کافی به پیوند عروق نیاز است.4)دبریدمان:
حتما باید تمام نسوج مرده و له‌شده یا عفونی تا حد امکان از محل لبه‌های زخم و کف زخم برداشته شوند. باید نحوه مراقبت از پا به بیمار دیابتی به‌طور دقیق آموزش داده شود.پی نوشت ها :
*فوق‌تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم
منبع:www.salamat.comدک کردن دندان اضافی
پی نوشت ها :
* متخصص ارتودنسی
منبع:www.salamat.comHIV را بیشتر بشناسیم
نحوه انتقال ویروس ایدز چگونه است؟
فردی ممکن است از طریق راه‌های زیر به ویروس HIV آلوده شود:نشانه بیماری چیست؟
افرادی که مبتلا به عفونت HIV هستند در ابتدا ممکن است احساس بیماری و ناخوشی نداشته باشند. به هر حال این عفونت غالبا با علایم مختلفی همراه است که بسته به اینکه چه مدت است فرد به آن آلوده است متفاوت است.از آنجایی که ویروس HIV عملکرد دستگاه ایمنی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، افرادی که به این بیماری مبتلا هستند دچار بیماری‌های مختلفی می‌شوند.در صورتی که فرد تحت درمان قرار نگیرد، علایم بیماری بیشتر و شدیدتر شده و مدت زمان طولانی‌تری فرد را آزار می‌دهد.علایم ایدز عبارتس از تورم غدد لنفاوی، تب، لرز و تعریق شبانه، اسهال کاهش وزن سرفه و تنگی نفس خستگی دایمی زخم‌های پوستی تاری دید و سردرد ابتلا به سایر عفونت‌ها مانند انواع پنومونیآیا می توان از این بیماری پیشگیری کرد؟
آموزش همگانی در مورد HIV و ایدز و رفتارهای پرخطر مرتبط با آن موجب تامین سلامت خون و فرآورده‌های خونی می‌شود.مهم‌ترین موضوع در آموزش رفتارهای پرخطر، آموزش رفتارهای جنسی سالم می‌باشد.10 صبح و 5 عصر اوج آلرژی است
به‌عنوان اولین سوال، چرا بروز حساسیت در فصل بهار بیش از سایر فصل‌ها دیده می‌شود؟
به طور کلی از میان افراد جامعه 20 تا 30 درصد ممکن است به شکل‌های مختلف دچار آلرژی شوند. این آلرژی می‌تواند به صورت فصلی یا دایمی باشد که شیوع نوع فصلی آن بیش از دایمی است. آلرژی‌های فصلی نیز به نوبه خود، برای بروز نیاز به یک عامل محرک دارند و فصل بهار که فصل گرده‌افشانی و رویش گیاهان مختلف است می‌تواند محرک خوبی برای آن باشد.پس این مطلب صحیح است که گرده گل‌ها باعث بروز آلرژی در بهار می‌شوند؟
بله، البته باید به این نکته توجه داشت که کدام گرده‌ها موجب بروز آلرژی می‌شوند. برخلاف نظر عامه مردم گل‌هایی مثل رز و سرخ به دلیل اینکه دانه گرده آنها بزرگ است، کمتر در ایجاد آلرژی نقش دارند و در مقابل گرده گل‌های کوچک و گرده درختان سوزنی برگ مثل سرو در ایجاد آلرژی بسیار موثرند.ذرات معلق در هوای شهرهایی مثل تهران همواره وجود دارند، پس چرا این ذرات موجب ایجاد آلرژی نمی‌شوند؟
برای پاسخ به این سوال ابتدا باید دانست که ماده حساسیت‌زا باید دارای چه مشخصاتی باشد تا موجب ایجاد آلرژی شود. مهم‌ترین نوع آلرژی، آلرژی بینی است که 25 تا 30 درصد مبتلایان را دربرمی‌گیرد که در آن دستگاه تنفسی فوقانی یا تحتانی درگیر می‌شود. در بیان علمی برای تحریک دستگاه تنفسی افرادی که مستعد آلرژی هستند، یک ماده آلرژن (حساسیت‌زا) باید وزنی بین 10 تا 70 دالتون داشته باشد و گرده گیاهان بهاری در این دسته قرار می‌گیرند.یعنی آلاینده‌های هوا در ایجاد آلرژی‌های فصل بهار بی‌تاثیرند؟
نه، آلاینده‌های هوا نیز به نوبه خود در این پدیده نقش دارند. طبق نتایج تحقیقات انجام شده در کشور، مشخص شده است که آلاینده‌ها می‌توانند شکل آلرژن‌ها را تغییر دهند و باعث حساسیت‌زایی بیشتر آنها شوند. با بررسی میکروسکوپ الکترونی گرده گیاه سرو نقره‌ای در تهران، مشخص شده است که گرده این گیاهان در نواحی آلوده‌تر شهر، از لحاظ فیزیکی تغییر شکل یافته‌اند و علایم حساسیت‌زای بیشتری از خود نشان میدهند.آقای دکتر، آیا آلرژی درمان دارد؟
این سوال همیشگی مبتلایان به انواع آلرژی است. اگر منظور از این درمان، علاج و مداوای قطعی بیماری باشد، باید گفت جز در موارد محدود این امر امکان‌پذیر نیست که البته مدت درمان این تعداد محدود نیز طولانی خواهد بود. بروز آلرژی در زمان‌های مختلف متفاوت است. ممکن است در طول یک دوره زمانی به اوج خود برسد ولی در مقابل ممکن است چند سال به صورت خفته بماند و بروز نکند. در کل ریشه‌کنی آلرژی بسیار مشکل است.پس چه‌طور می‌توان با این پدیده مقابله کرد؟
طبق بررسی‌های انجام شده، اولین و مهم‌ترین قدم در جلوگیری از بروز آلرژی، پیشگیری است. برای این کار مناسب‌ترین عمل دور کردن فرد مستعد آلرژی از عامل حساسیت‌زاست. مثلا اگر فرد به گیاهی خاص در خیابان حساسیت دارد، بهترین کار دور کردن فرد از آن محیط است ولی اگر این کار مقدور نبود، می‌توان از ورود عامل حساسیت‌زا به منزل جلوگیری کرد. مثلا با بستن پنجره‌ها و بالا کشیدن شیشه اتومبیل در هنگام خروج از منزل می‌توان تا حد زیادی از بروز آلرژی جلوگیری کرد. آگاهی از این نکته هم بسیار مهم است که تراکم گرده‌های گیاهان در دو مقطع زمانی بسیار زیاد است: یکی ساعت 10 صبح و دیگری ساعت 5 بعدازظهر. افراد مستعد آلرژی باید در این ساعت موارد بهداشتی، از قبیل استفاده از ماسک را بیشتر مدنظر قرار دهند.چه داروهایی برای درمان آلرژی وجود دارد؟
معمول‌ترین داروهایی که در این مورد استفاده می‌شود آنتی‌هیستامین‌ها هستند که درواقع بیشتر از اینکه جنبه درمانی داشته باشند، علایم بالینی آن را کاهش میدهند و از عوارض مهم آن ایجاد خواب‌آلودگی در مصرف‌کنندگان است. داروهای دیگری که برای درمان آلرژی کاربرد دارند، داروهای استروییدی هستند که انواع قدیمی آنها عوارض بسیاری داشتند ولی در حال حاضر عوارض آنها بسیار کاهش یافته است. باید به این نکته نیز توجه داشت که مصرف داروهای استروییدی به شکل خوراکی و تزریقی به‌صورت خودسرانه آثار بدی را می‌تواند به دنبال داشته باشد.پی نوشت ها :
* متخصص ایمونولوژی و آلرژی در باره بیماری فصل بهار
منبع:www.salamat.com